Gdy dochodzi do podziału środków na wynagrodzenia, zawsze zadawane są pytania na jaką liczbę pracowników resortu będą one dzielone. Nie inaczej było w trakcie ostatnich negocjacji. Ustalenie tej wielkości ma zasadnicze znaczenie, gdyż wiąże się z przeciętnym wynagrodzeniem pracowników.
Z prezentacji MON przedstawionej w trakcie spotkania w dniu 6 maja 2016 r. wynika, że budżet płac pracowników wojska pozwala na utrzymanie ok. 46 tys. pracowników. Problem w tym, że w 2015 r. było ich ok. 43,5 tys. Wówczas, jak wskazują sprawozdania, została osiągnięta przeciętna płaca w kwocie 3.442 zł. Średnia ta uwzględniała ponadto przesuniętą w ciągu roku część (ok. 66 mln zł) oszczędności z uposażeń żołnierzy na wynagrodzenia, co spowodowało statystyczny wzrost przeciętnej pensji pracownika o 127 zł. Bez tego przesunięcia, płaca stanowiłaby kwotę 3.315 zł. Reasumując, gdyby 2015 r. w zatrudnieniu pozostawało ok. 46 tys. pracowników, czyli ok. 2,5 tysiąca więcej niż faktycznie, ich przeciętna płaca wynosiłaby 3.135 zł, tzn. że byłaby o 180 zł niższa od osiągniętej, a jej relacja do poziomu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej (5.139 zł) zamiast 64,5%, stanowiłaby 61,0%.
Czy zatem MON zamierza w 2016 r. zwiększyć zatrudnienie pracowników wojska do ok. 46 tys.?
Na razie, prawdopodobnie nie, gdyż faktycznie do podwyżek w 2016 r. MON przyjął zatrudnienie na poziomie 45,3 tys. pracowników. Uwzględniając wielkość budżetu płac, takie założenie powoduje, że przeciętna płaca pracownika wojska planowana jest w 2016 r. w wysokości 3.435 zł (po podwyżce). Zorientowani od razu zauważą, że jest ona o 7 zł niższa od płacy osiągniętej w 2015 r. A gdzie podwyżka? Przecież ma to być płaca z uwzględnieniem tegorocznej podwyżki?!
Faktycznie, przyjęta przez MON liczebność pracowników trochę zniekształca poziom przeciętnych płac, gdyż liczebność ta dotyczy wszystkich pracowników, którzy pozostają w zatrudnieniu w 2016 r., w tym również tych, którzy nie pobierają wynagrodzenia. Poza tym trzeba wskazać, że część pracowników zatrudniona jest na 7/8, 3/4 czy 1/2 etatu. Można więc stwierdzić, że do podwyżek liczone są osoby, a i tak wiadomo, że ostatecznie w sprawozdaniach finansowych wykazuje się wielkości pracowników faktycznie pobierających wynagrodzenie, w przeliczeniu na tzw. pełnozatrudnionych.
Z analizy sprawozdań finansowych z ostatnich 5 lat wynika, że średnioroczne zatrudnienie kształtowało się na poziomie ok. 43,5 tys. pracowników. Z pewnością tak będzie również w bieżącym roku co spowoduje, że przeciętna płaca ukształtowałaby się w wysokości 3.577 zł. Będzie jednak wyższa, gdyż podobnie jak w roku ubiegłym, również w bieżącym roku zakłada się przeniesienie części (tym razem będzie to kwota 42,0 mln zł) oszczędności z uposażeń żołnierzy na wynagrodzenia pracowników, w celu wypłacenia nagród na Dzień Wojska Polskiego. Przy udziale tego wsparcia, przeciętne wynagrodzenie pracownika wojska prawdopodobnie osiągnie w 2016 r. poziom 3.658 zł co sprawi, że przeciętna płaca w stosunku do roku 2015 będzie wyższa jedynie o 216 zł, czyli wzrośnie o ok. 6,3% w stosunku do roku poprzedniego.
Trudno zgodzić się ze słowami Przewodniczącego NSZZ Pracowników Wojska, który w dniu 6 maja 2016 r. informował media, że: „wynegocjowaliśmy 250 zł i to są realne możliwości resortu. Pracujemy w takim resorcie, że realizm musi nas cechować. Nie ma możliwości zwiększenia czy wyrównania w jednym roku zaległości sprzed 6 lat. Chwała dla kierownictwa i dla ministra Macierewicza, że to, co zapowiedział wcześniej, jest wykonywane. To pierwszy krok.”
Jako MKK wskazywaliśmy możliwości wyższego wzrostu płac pracowników wojska, przeważyło jednak stanowisko… bardziej liczebnych organizacji związkowych. W naszych założeniach, podwyżka miała poprawić relacje płac do sfery budżetowej i państwowej sfery budżetowej. Obawiamy się, że podjęte decyzje będą… krokiem w tył. Tak się może stać, gdy w 2016 r. nastąpi wzrost zatrudnienia pracowników wojska, bądź wynagrodzenia w innych działach wzrosną w wyższym stopniu niż płace pracowników resortu obrony narodowej.
*/ Dla potrzeb zaprezentowania sytuacji w obszarze wynagradzania pracowników wojska oraz zapewnienia możliwości weryfikacji podanych informacji, oparłem się na wielkościach wynikających z oficjalnych materiałów: ustaw budżetowych, decyzji budżetowych MON, roczników GUS oraz sprawozdań Rb-70 o zatrudnieniu i wynagrodzeniach. Jednocześnie zdaję sobie sprawę z tego, że około 2/3 pracowników resortu obrony narodowej jest wynagradzanych na poziomie znacznie niższym od zaprezentowanego w tekście. Marek Kazimierczak
Mniej lub bardziej ukryte liczby okazują się najważniejsze, bo diabeł tkwi w szczegółach. Podany w planach trzyletni wzrost funduszu płac, a co za tym idzie analogiczny wzrost średniej płacy o 5 % (zapewne powinno być punktów procentowych na wypadek, gdyby wskaźnik trafił się powyżej stu) ponad ustawowy wskaźnik wzrostu wynagrodzeń jako szacunkowe kwoty kolejno rocznie: 210, 250 i 270 złotych nie trzyma się kupy. Już na pierwszy rzut oka jako ciąg wzrostu wynikający z procentu składanego, ale także po obliczeniach. Zakładam, że ustawowego wskaźnika wzrostu nikt nie zna, a być może jako wskaźnik będzie on nadal „zamrożony”, bo poszczególne grupy… Czytaj więcej »
Wkroczyliśmy @adamie w obszar cyferek, który nie wszyscy lubią, a jest on niezbędny w przypadku, gdy siada się do stołu negocjacyjnego. Odnosząc się do ostatnich zdań Twojego wpisu uważam, że nie posiadali tej wiedzy. Co więcej, nie wiem na jakiej wiedzy się opierali, wpisując w swoją prezentację te wartości (210, 250, 270 zł). To, co zapisałeś mogło być ustalone pod warunkiem, że znane było przeciętne wynagrodzenie za 2016 r. Tego nie można znać ot tak sobie, gdyż uzależnione jest od wielu zmiennych (przeciętna liczba PW, odpis z wynagrodzeń na PFRON, określenie ostatecznego planu wynagrodzeń po zmianach, w tym ustalenie decyzji… Czytaj więcej »
A ja jako ten szary, prosty pracownik wojska podobnie jak tysiące moich koleżanek i kolegów mam gdzieś te naukowe dywagacje. Dla mnie – podobnie jak dla bardzo wielu pracowników różnych branż i zawodów jest istotne jedynie to o ile wzrośnie moje wynagrodzenie netto a nie ogółem – w tym w składkach, które za mnie zapłaci pracodawca i innych dziwnych składnikach. Wyrażając się najprościej jak potrafię napiszę więc, że draństwem jest okrzyknięcie sukcesem takiej podwyżki, która netto oscylować będzie w tym roku w granicach 120-140 zł, a której co najmniej połowę pochłonie tegoroczny wzrost cen. Mam gdzieś te wydumane liczby, a… Czytaj więcej »