Pracownicy listy piszą…

W dniu 21 kwietnia 2016 r. Pan Tomasz LASKOWSKI – pracownik 1 Regionalnej Bazy Logistycznej w Wałczu wysłał maila do Ministra Obrony Narodowej. Jak ustaliliśmy, nie jest On członkiem żadnej z organizacji związkowych działających w resorcie obrony narodowej, a Jego list jest „zwykłym” spontanicznym odruchem pracownika wojska. Jednego, spośród ponad 43 tysięcy zatrudnionych w resorcie obrony narodowej, a których za chwilę może być więcej…

Pan Tomasz zajmuje stanowisko wartownika OWC. Stanowisko to zaszeregowane jest w układzie zbiorowym pracy do kategorii VIII-X co oznacza, że pracownik zatrudniony na tym stanowisku może mieć stawkę wynagrodzenia zasadniczego w przedziale od 1.530 do 2.200 zł. Pan Tomasz, z 18-letnią wysługą ma stawkę 1.580 zł czyli taką, która powinna być przyznawana nowo zatrudnianym pracownikom. Przy założeniu 10% premii regulaminowej, Jego wynagrodzenie brutto w normalnym wymiarze czasu pracy stanowi kwotę 2.022,40 zł.

Przypadek Pana Tomasza nie jest odosobniony. Co więcej, jest wzorcowym przykładem określania niskich warunków wynagradzania dla pracowników zatrudnionych na tzw. stanowiskach robotniczych w resorcie obrony narodowej. Pośród tych pracowników standardem jest kształtowanie niższego poziomu wynagrodzenia zasadniczego wraz ze wzrostem dodatku za wysługę lat. Dlatego tak łatwo jest np. odnaleźć w strukturach OWC wartowników, którzy – posiadając ponad 30-letni okres pracy zawodowej – zaszeregowani są do stawki 1.530 zł, a więc najniższego poziomu wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla stanowiska wartownika. Czy Pan Tomasz wraz ze wzrostem dodatku za wysługę lat powinien się obawiać, że będzie miał obniżony obecny poziom wynagrodzenia zasadniczego?

Jak dotychczas Pan Tomasz otrzymał informację z Biura Skarg i Wniosków MON, że Jego wystąpienie skierowane do Ministra Obrony Narodowej zostało przesłane do Departamentu Spraw Socjalnych MON, w celu ustosunkowania się do przedstawionej sprawy (czytaj TUTAJ) i powiadomienia Biura o zajętym stanowisku.

Czy w odpowiedzi udzielonej na to wystąpienie znajdą się jakieś inne treści niż te, które dotychczas były standardowo przekazywane w odpowiedziach udzielanych przez Departament Spraw Socjalnych. Poinformujemy o tym na stronie „TARCZY”, gdyż Pan Tomasz zgodził się zapoznać nas z odpowiedzią, którą uzyska na swoje wystąpienie.

W tym miejscu warto przypomnieć informacje, które przekazał w dniu 1 grudnia 2010 r. – w trakcie połączonego posiedzenia sejmowych komisji: Obrony Narodowej oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka, na którym komisje te rozpatrywały poselski projekt powołania Rzecznika Praw Żołnierza – ówczesny Sekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej Pan Czesław Piątas, który stwierdził:

„W Ministerstwie Obrony Narodowej mamy Biuro Skarg i Wniosków. Jest to instytucja, czy jednostka organizacyjna, która podlega bezpośrednio pod ministra. (…) Ta instytucja prowadzi wszystkie sprawy związane ze skargami lub narzekaniami, także żołnierzy. Chciałbym poinformować, że do tej pory rzecznik praw obywatelskich rozpatrywał rocznie od 30 do 40 skarg żołnierzy. Natomiast Biuro Skarg i Wniosków w Ministerstwie Obrony Narodowej rozpatruje rocznie od 3 do 4 tys. skarg, ale w tej liczbie – prosiłbym wysokie Komisje o zwrócenie uwagi na to, że – ostatnio aż 62% stanowiły sprawy zgłaszane przez pracowników wojska. Przede wszystkim były to sprawy związane z tym, że wojsko się restrukturyzuje, przebudowuje, likwidowane są pewne jednostki organizacyjne i dokonywane są zmiany w systemie logistycznym. Mamy przewagę spraw zgłaszanych przez pracowników cywilnych wojska. Natomiast skargi żołnierzy stanowią ok. 38%.”

Uwzględniając treść tej wypowiedzi można założyć, że w latach 2008-2010 pracownicy wojska wysyłali rocznie od 1,8 do 2,5 tysiąca skarg i wniosków do Ministra Obrony Narodowej. W ubiegłym roku prawdopodobnie skarg było nie mniej, a dodatkowo ponad 4 tysiące pracowników wojska podpisało się pod Pracowniczą Petycją co świadczy o tym, że problemy pracownicze w dalszym ciągu nie są uregulowane prawidłowo.